Ein frilyndt frikar søker mot litt meir utprøvde former.

På denne firespors EPen har mannen bak det frilyndte orkesteret Wunderkammer snevra litt inn på konseptet sitt. Saman med kammeret miksa Pål Jackman folkemusikk frå alle verdens hjørne i hop med jazzen sin fridom, rocken sin kåtskap og punken sin aggressivitet. I samkvem med broder Morten Jackman på trommer og John Lilja på bass presenterer han denne gongen eit opplegg som ligg nærare rocken sitt vesen. Dette fører samstundes til at musikkutrykket hans kanskje blir noko mindre eigenarta.

Jackman sin aller største forse er nok hans formidable evner som live-formidlar. Ja uansett kor spreke dei var så kom nok ikkje Wunderkammer-albuma heilt opp mot det å oppleve bandet frå konsertscena. Live-kjensla Jackman stadig jaktar for sine innspelte saker inntreff nok heller ikkje på denne EPen. Men røysta til Jackman er i alle fall den same intense og utemja, sjølv om den kanskje ikkje får den same fasetterte støtta som Wunderkammer gav den.

Av dei fire låtane er to nykomponerte. Opningssporet Funk Descending er kraftfunk med rockegrums i kantane. Og sjølv om den reint melodisk er litt på mellomdistanse har den nok rytmisk kapasitet til å fungere. Worldly Doubt har litt av Wunderkammer sin tonemimikk i seg. Ein nesten-ballade i aust-europeiske fargar, med spenstig perkusjon og effektfullt trekkspel. Making Time er henta frå repertoaret til det britiske 60-talsbandet The Creation, og er ein skrallande og heilt kurant versjon. Som avslutning får vi servert ei åtte minuttar lang konsertutgåve av Smertens Jazz (frå den andre Wunderkammer plata). Ein norskspråkleg jazzig ballade der medhjelperane Arve Henriksen, Morten Olsen, Per Zanussi og John Lilja går i frijazzen si teneste, og vrenger og vrir ganske så kraftig på tonane. Midtvegs sprett den forresten over i eit jazzsjukt balkanpunk parti. Har absolutt noko for seg, men kunne nok tent på å stå fram med litt meir groovy retning.

Slett ikkje sensasjonelt stoff altså, men likevel nok sting og halloi i sakene til at ein kan sjå fram mot det varsla albumet, med visse forhåpningar i alle fall.

5/10

Først publisert på Groove.no (i 2005)